DEPRESSIVITEIT NA ONTWAKING UIT DE DROOMSTAAT

Ik herlees sinds een week of zo het boek “Het Einde van je Wereld” van Adyashanti. Daar is geen speciale reden voor, anders dan dat mijn oog er opviel en ik op zoek was naar iets om te lezen voor de paar verloren uurtjes die elke dag weer langskomen.

Het boek gaat over de periode na de verlichting, wanneer de waarheid wel is gezien of gerealiseerd, maar het ego nog niet volledig is verdwenen. Het is een periode waarin je weet dat alles niet waar is, maar het ego nog sterk genoeg is om je er van te overtuigen dat sommige dingen nog wel waar zijn. Je bent wel wakker geweest, maar weer in slaap gedommeld, en nu weet je dat het een droom is, en toch geloof je dat het waar is.

Vandaag las ik de volgende passage. Adyashanti schrijft:

“Vanuit een verlicht gezichtspunt is het geweldig positief om te zeggen dat er geen zin en geen doel is. En het is positief omdat men iets beters heeft gevonden dan zin of doel. Men is gerealiseerd als de essentie van het bestaan. Wat zou er meer betekenis kunnen hebben? Wat zou er belangrijker kunnen zijn?

Maar vanuit het standpunt van het ego kan dit verschrikkelijk zijn. Als je niet oppast, kun je gevangen raken in een wervelwind of draaikolk van ego die je in een depressieve staat kan trekken. Ik ben in de loop van de jaren mensen tegengekomen die een heel echt inzicht hebben gehad, maar wier ego heeft gereageerd op wat ze hebben gezien. Ego reageert letterlijk op de werkelijkheid die is waargenomen; de reactie kan zeer negatief zijn. Het ego kan gedeprimeerd raken; de zin en het doel zijn uit zijn structuur verdwenen en er is nog genoeg ego over dat bij de pakken neer kan gaan zitten.

Sommige mensen kunnen behoorlijk lang in die depressieve toestand blijven zitten. Een tegengif tegen blijven steken in zinloosheid is zien dat we alleen maar naar de waarheid kijken vanuit het standpunt van het ego. Het ego heeft niets aan verlichting. Verlichting wordt wakker uit het ego, dus vanuit diens gezichtspunt heeft verlichting geen voordeel. Verlichting baat zijn; het baat wat jij werkelijk bent. Maar het brengt geen voordeel voor het ego. In feite is er niets verschrikkelijker dan om vanuit het standpunt van het ego naar de waarheid te kijken. Je denkt misschien dat het heerlijk zou zijn als het ego de waarheid kon zien, dat het ego overstelpt zou zijn van vreugde en geluk. Maar dat is meestal niet het geval.”

Mijn oog viel hier op, of liever gezegd, het trok mijn aandacht meer dan de rest van de tekst, naar aanleiding van een email die ik een paar dagen geleden ontving van iemand die me af en toe schrijft. Ik ga niet in op de details, maar ze liet me weten dat ze zich liet opnemen omdat ze geen zin en geen doel meer zag in dit leven. Ze dacht dat ik zou zeggen dat er ook echt geen zin en geen doel bestaat. Ik heb dat niet tegen haar gezegd, omdat ze daar op dit moment niets aan heeft.

Natuurlijk is het wel zo dat er geen zin en geen doel is, maar zolang er nog een ego aanwezig is, zal dat ego zin een doel nodig hebben en zoeken; en als het niet te vinden is zal het ego depressief worden en misschien gaan nadenken over zelfmoord. Negen van de tien keer is het zo dat er na ontwaking uit de droomstaat iets van het ego achterblijft en dat stuk ego gaat zijn best doen om te overleven; en dit kan depressiviteit creëren. Zeer zelden is iemand meteen helemaal compleet wakker zonder een grammetje ego.

De kunst is om in te zien dat ook dat overblijfsel van het ego niet waar is en niet werkelijk een effect kan hebben. En als dat betekent dat je jezelf moet afzonderen van de omgeving om tot die rust te komen, of dat je gelooft dat een opname in een rusthuis of een andere retraite kan helpen om tot die rust te komen, dan betekent dat niet dat je het gevecht verloren hebt, het betekent niet dat je het opgeeft; het betekent alleen maar dat je het inzicht hebt en kan toegeven dat er nog ego aanwezig is.

En meer hoef je niet te doen. Je hoeft het niet erg of fout te vinden, je hoeft het niet te bevechten en te vermoorden, je hoeft je alleen maar te realiseren dat er nog iets van het ego over is gebleven en dat je simpelweg nog niet “klaar” bent. Het is dat stukje ego dat vasthoudt aan “zin en doel” en dat lost vanzelf op wanneer je er geen energie in stopt; want dat stukje ego is al verdwenen, alleen weet dat stukje ego het zelf nog niet. Neem de tijd zodat alles op zijn plek kan vallen en de rest volgt vanzelf wanneer je op wat voor manier dan ook die rust hebt gevonden.

Verder.