BEZIGHEIDSTHERAPIE

Het menselijk leven is bezigheidstherapie. Ik maak hier onderscheid tussen mensen en dieren, omdat de meeste dieren simpelweg bestaan en doen wat ze doen zonder daarbij het idee te hebben dat het anders moet zijn of ooit anders zal zijn. De mens gelooft dat er problemen zijn die opgelost moeten worden, de mens denkt dat het niet goed is en anders zou moeten zijn, de mens doet dingen om er voor te zorgen dat het in de toekomst ‘beter’ zal worden.

Zoals ik in eerdere blogs heb gezegd, weet niemand waarom het is zoals het is. We kunnen alleen schijnbaar vaststellen dat het schijnbaar is zoals het schijnbaar is… en dit (de schrijver maakt een weids gebaar waarmee hij de omgeving aanduidt) is dat. Schijnbaar is er de schijnbare noodzaak ontstaan om deze Droomstaat te creëren en schijnbaar moesten er mensen zijn die deze Droomstaat kunnen ervaren. Maya is de architect van de Droomstaat en Ego is de bezigheidstherapeut die ons van alles laat doen om ‘dat wat schijnbaar zo is omdat het is’ te veranderen en te verbeteren.

Dit ervaren van de Droomstaat kan alleen wanneer er directe interactie is en interactie vereist wrijving en ongemak. Wanneer de Droomstaat wordt doorzien als ‘Droomstaat’, dan is er geen directe interactie meer, omdat bij alles wordt ingezien dat het ‘bullshit’ is. Wanneer je ‘weet’ dat wat je ervaart niet ‘echt waar’ is, dan is er geen wrijving of ongemak en is de ervaring voorbij.

Het is een feit dat iedereen, elke mens, nu op dit moment, kan zien dat het allemaal niet waar is. Dit vereist een simpele actie, namelijk: neem de tijd en de rust om te onderzoeken of het allemaal ‘echt waar’ is. Om dat te voorkomen, zorgt Maya (de architect van de Droomstaat) ervoor dat Ego (de bezigheidstherapeut) de mensen bezighoudt zodat zij niet de tijd en de rust hebben om heel even te stoppen, een stap achterwaarts te doen en te zien dat het allemaal niet ‘echt waar’ is.

De beste bezigheid, zo heeft Ego kunnen vaststellen, is een bezigheid die drama, bezorgdheid en angst oplevert. Er is voor ieder wat wils:

Voor de ene mens is het ’t immigratieprobleem, voor de ander de opwarming van het milieu of de overbevolking. Of de verschillende religies waarbij ‘mijn’ religie beter is dan ‘hun’ religie, ‘mijn’ God beter is dan ‘hun’ God. Of gewoon de mensen van een ander ras, met een andere kleur, een andere politieke overtuiging, die een bedreiging vormen voor ‘mijn’ cultuur. Of de wereldwijde samenzwering ter stichting van de Nieuwe Wereldorde, de demonische doelen van banken en monetaire instellingen, de dreiging of ontkenning van buitenaards leven, shape-fucking-shifting reptilians…

… on and on and fucking on.

Er is voor ieder mens een probleem dat nooit werkelijk opgelost zal worden of een dreiging van een ramp die nooit werkelijk zal plaatsvinden. Het is bezigheidstherapie met als enig doel het bezig blijven met het oplossen van het probleem en niet het komen tot een oplossen van het probleem zelf. Heel soms krijgen we een bot toegeworpen en mogen we iets oplossen, maar dit levert altijd weer een nieuw probleem op waarmee we weer jaren voort kunnen.

In mijn geval (als samenzwering onderzoeker) was het doel niet het voorkomen en tegenwerken van de wereldwijde samenzwering (zoals ik dacht en hoopte) maar het blijven onderzoeken van de samenzwering zodat ik niet de tijd en de rust zou hebben om heel even te stoppen, een stap achterwaarts te doen en te zien dat het allemaal niet ‘echt waar’ is. (Wat ik stiekem toch heb gedaan.)

Ten opzichte van de samenzweerders (die er schijnbaar ‘echt’ zijn) is het doel niet de Nieuwe Wereldorde en een wereldregering, maar is het doel om te blijven samenzweren zodat ze niet de tijd en de rust hebben om heel even te stoppen, een stap achterwaarts te doen en te zien dat het allemaal niet ‘echt waar’ is.

De milieu activisten denken dat ze actie voeren om het milieu te redden, maar ze zullen nooit het milieu redden. Ze zullen alleen maar bezig zijn met tot in eeuwigheid van dagen actie te voeren zodat zij niet de tijd en de rust hebben om heel even te stoppen, een stap achterwaarts te doen en te zien dat het allemaal niet ‘echt waar’ is.

Het patroon mag duidelijk zijn, voorstanders en tegenstanders van alle zaken zitten allemaal in hetzelfde schuitje en Ego sticht af en toe een brandje om ons maar bezig te houden. Alle mensen zijn bezig om het bezig zijn, zodat zij niet de tijd en de rust hebben om heel even te stoppen, een stap achterwaarts te doen en te zien dat het allemaal niet ‘echt waar’ is.

De bedoeling van de Droomstaat (als ik zo vrij mag zijn een bedoeling te hallucineren) is om deze Droomstaat zo lang mogelijk te laten doorsudderen. Dat kan alleen als zo min mogelijk mensen doorkrijgen dat het een Droomstaat is en de enige methode om dat voor elkaar te krijgen, is er voor zorgen dat zij geen tijd hebben om na te denken. Met ander woorden: Houd de mensen bezig zodat ze zichzelf dom houden.

Het menselijk leven is alleen maar bezigheidstherapie. We zijn bezig om het bezig zijn en niet om iets te bereiken, te veranderen of te verbeteren… omdat er niets te bereiken, te veranderen of te verbeteren is. Niemand is bezig om zijn ideaal te verwezenlijken of zijn doel te bereiken, aangezien dat niet de bedoeling is. Het is letterlijk allemaal Maya’s bullshit en zij wil dat het zo lang mogelijk blijft stinken… en dat kan alleen als zoveel mogelijk mensen haar shit serieus nemen.