Waarom werken Autolyse en Een Cursus in Wonderen wel en vrijwel alle andere spirituele methoden (waarvan ik op de hoogte ben) niet of zelden? En met ‘werken’ bedoel ik dat het minimaal 8 op de 10 keer het beoogde resultaat heeft. Natuurlijk zijn er mensen wakker geworden middels Zen meditatie of andere methodes, maar het succesratio ligt beduidend lager dan bij Autolyse en Een Cursus in Wonderen.
Een belangrijk verschil is denk ik dat de spirituele methoden, zeker de moderne varianten daarvan, iets ‘beloven’. Als je maar netjes doet wat de methode voorschrijft dan krijg je aan het einde een beloning. Dat kan ‘verlichting’ zijn, of ‘geluk’, of ‘alles wat je hartje begeert’, maar aan het einde van een lange lange weg ligt iets op je te wachten… en als je dat niet krijgt dan heb jij de methode niet goed uitgevoerd.
Die lange lange weg is meestal eindeloos, omdat het vaak niet de bedoeling is dat je vindt wat jij wilt hebben; omdat het vaak de bedoeling van de ‘leraar’ is om zijn hypotheek af te lossen met jouw geld. Zelfs als de ‘leraar’ het beste met zijn ‘leerlingen’ voorheeft, dan nog is de kans dat je vindt wat je zoekt heel erg klein, omdat er niets te vinden is en omdat een ‘leraar’ die dat soort spirituele methoden onderwijst niet is ontwaakt door diezelfde methode, maar per ongeluk… en dat heeft hij/zij niet door.
Het verschil tussen spirituele methoden aan de ene kant en Autolyse en Een Cursus in Wonderen aan de andere, is dat de laatste twee niets beloven en slechts zijn gericht op het volkomen verpulveren en vernietigen van wat jij denk te zijn en van wat jij gelooft dat waar is. Waar spirituele methoden je bij voorbeeld leren om ‘stil’ te zijn, of in ‘het nu’ — kortom: iets toevoegen aan wat je al denkt te weten — zijn Autolyse en Een Cursus in Wonderen er op uit om alles wat je denkt te weten te ontleren.
Autolyse en Een Cursus in Wonderen voegen niets toe en nemen alleen maar elk geloof, elk idee, elke aanname, van je af. Hierdoor komt alles wat jou en jouw wereld definieert op losse poten te staan en kun je op het einde werkelijk geen kant meer op. En dan ontstaat de mogelijkheid om ‘wakker’ te worden.
Het mooie van deze twee ‘methoden’ is ook nog eens dat je ze tegelijk kunt doen en dat ze elkaar (naar mijn bescheiden mening) versterken.
Autolyse 
deze methodes gaan beyond is mijn ervaring. Samen met Ademhalen. De rest wat ik tot nu toe heb uitgeprobeerd heeft enigszins effect gehad ter voorbereiding op. Of was voor het ontwikkelen van mijn persoonlijkheid of het was gewoon bullshit, tijdverdrijf. Nu ik deze 3 dingen toepas in mijn leven heb ik het gevoel dat ik op het spoor zit. 100 procent.
LikeLike
en met beyond bedoel ik…….door autolyse toe te passen heb ik de kans gepakt om mijn eigen waanzin onder de loep te nemen en nog steeds. Door ECIW de kans gepakt om deze waanzin te bevrijden. Dit alles adem geven en eerlijk naar weerstanden te kijken om verder onderzoek te verrichten. Het verdere onderzoek leidt me naar het punt dat er niets buiten me ligt en het omkeerpunt van de projectie die in de illusie in ALLES naar buiten ligt nu naar binnen kan keren. En daarom zijn deze methodes beyond. En daar moet je klaar voor zijn.
LikeGeliked door 2 people
Ja, echter is het wel zo, dat alleen de bereidwillige denkgeest die ontwaakt is zal zeggen en weten dat het werkt. Denkgeest die niet weet, of niet wil weten dat er alleen denkgeest is en er nog van overtuigd is dat een lichaam ECIW, autolyse of een andere methode doet, en er een lichaam is dat moet ontwaken, zal blijven (willen) beweren dat een methode niet werkt. En het werkt dan alleen niet, omdat het doel van de methode toch doen is het niet te laten werken.
Een vorm van zelfchantage, omdat de angst om te ontwaken nog te groot is. Dat er angst in het spel is, is duidelijk te zien aan de angstige projecties van de angstige denkgeest, zoals woede, haat, onrust, moedeloosheid, schuldgevoel enz. waarbij ´iets buiten´ het lichaam, zoals bijvoorbeeld een methode, als de schuldige wordt gezien.
Uiteindelijk is Ontwaken uit de droom onvermijdelijk, omdat er in werkelijkheid niets aan Werkelijkheid, aan Eenheid is verandert, hoe heftig de projecties van zonde, schuld en angst er ook uit mogen zien.
Dus in principe werkt elke methode, en hangt het enkel en alleen af van de mate van bereidwilligheid van de denkgeest die wel of niet aan ontwaken toe is. Afstel van Ontwaken is onmogelijk, uitstel wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Op zich heb je gelijk daarin, maar zelfs als er de bereidwilligheid is om te ontwaken uit de droomstaat, dan nog zal dat niet (of zelden) gaan lukken met de moderne Advaita of de moderne Zen, omdat deze methoden niet als doel hebben om de illusie compleet te doorzien. Ze willen een deel van de illusie bewaren en “waar” maken. De oude Zen (dus niet het koffietafel Zen-Boeddhisme) en de oude Advaita Vedante (zoals van Nisargadatta) hebben de potentie om te werken, maar de huidige moderne varianten (zoals van mensen als Jeff Foster en Eckhard Tolle) absoluut niet, omdat het creaties zijn geworden van de ego-denkgeest en dus uitstel in de hand werkt.
LikeLike
Ja, ook waar…
Maar de werkelijk bereidwillige denkgeest zal dit doorzien en op die manier werkt het dan als een reminder van hoe het niet kan werken, zodat het wel weer werkt als verdere bewustwording, dus in die zin kan alles behulpzaam zijn, als de volledige bereidwilligheid er maar is. Dan zullen alle trucjes van de denkgeest die toch liever in afscheiding blijft worden doorzien. De schrapmethode noem ik dat . En als alle gedachtes geschrapt zijn die als doel hebben juist de boel te chanteren, blijft uiteindelijk Waarheid over. Dus eigenlijk kan je stellen dat ons hele leven een methode is, ofwel om in onwaarheid in de droom te blijven of om eruit te ontwaken. Hangt ervan af met welke kant van de denkgeest we kiezen te denken.
Weet je wat het lastige is van een methode, dat het lijkt dat het de methode is die voor ontwaken zorgt. Dat is niet zo, de methode op zich is niets. Het gaat om bewustwording niet om het wel of niet goed volgen van bepaalde regels die in een boek staan. Als er werkelijk bereidwilligheid is ontwaakt de denkgeest desnoods dmv het lezen van het telefoonboek. Als er bereidwilligheid van de denkgeest lijkt te zijn om te ontwaken, maar het lukt maar niet, omdat een methode niet als doel heeft te ontwaken uit de illusie, dan moet je je toch afvragen, wat is ´een methode´ en wie stelt dat doel, is dat dan niets anders dan ook een ´gedachte´? Een gedachte, ‘gedacht’ door de zgn bereidwillige denkgeest die zijn niet bereidwilligheid verschuilt achter een zgn niet werkende methode?
LikeGeliked door 1 persoon
hoi beiden, graag zou ik nog mijn ervaring willen uiten wat betreft dit onderwerp. Zo 11 jaar ben ik op het bewustwordingspad en ben begonnen met intense indianenceremonies. Een snelkookpan op verschillende lagen. Op zich heb ik me niet zozeer met de traditie of leer bezig gehouden want die staan nergens vermeld. Geleidelijk aan ben ik me meer bewust geworden. Dit is al die jaren de rode draad geweest in mijn leven. De laatste jaren minder gehecht maar de beweging liet me telkens verder gaan. ook andere dingen gedaan maar die hadden niet een waarde, gewoon doen. Tot begin dit jaar wist ik dat mijn weg verder ging en heb een symbool (ze noemen het een canupa of pijp) teruggeven. Begin dit jaar wist ik dat het enige wat ik wilde is de waarheid vinden en dat geen symbool, traditie of iets daar tussen komt. De indianen tradities dragen de wijsheid net zoals vele stromingen. Alleen ik wist voor mijzelf dat er nog een weg verder is. En zo ben ik bij Jed Mc Kenna gekomen, vervolgens Autolyse en ECIW. De indianentraditie blijf ik doen als dat me roept. Gisteren heeft me een dieper besef gegeven dat mijn onderzoek naar de waarheid dus alles overhoop kan gooien. En sinds ik ECIW onderzoek zie ik steeds meer hoe alles op zijn kop en tegenovergestelde beweging is. Waaronder dus ook de gedachte over God. En daarmee dus de gedachte dat zelfs de Indianen het niet bij het rechte eind hadden is best wel een lichte shock en ben ik vandaag best aan het verwerken. Tegelijk zie ik ook dat dit idee totaal geen invloed heeft op mijn verdere zoektocht. Er hoeft niets overeind te blijven staan en er hoeft niets ontkend te worden. Dat voelt wel als vrijheid op zich.
LikeLike
Ja, mooi, Mayamariah…
Ja, het is de denkgeest, niet een lichaam Mayamariah, wat zich of gebonden, of vrij voelt.
Die ontdekking is echt bevrijdend. Maar die ontdekking komt pas naar boven als alles wat als doel heeft juist de gebondenheid te versterken wordt doorzien en aan het licht is gebracht en terzijde wordt gelegd (Vergeven). Dus een methode, wat niets anders is dan een gedachte, heeft of de functie om te ontwaken, of om niet te ontwaken. Welke functie het wordt is de keuze van de denkgeest die vanuit een oordeelloze positie nu bewust de keuze kan maken, voor ontwaken of voor niet ontwaken.
De licht shock die je ervaart, komt (denk ik) doordat je erachter komt dat je de gedachte van te willen ontwaken gekoppeld hebt aan een bepaalde methode, aan een bepaalde groep mensen, aan de projectie dus. En nu kom je erachter dat dat niet klopt, maar ook ga je zien dat het geen invloed heeft op de ‘jij’ als denkgeest die niets anders wil dan Ontwaken uit zijn eigen droom.
Dus in die zin heeft het hele geprojecteerde verhaal van Indianen, in dit geval, wel degelijk een Juist gerichte functie voor je vervuld, en je kan het nu achter je laten en de volgende stap zetten naar verder bewustwording…
LikeLike
JA
LikeGeliked door 1 persoon
en ik denk dat de lichte shock ook te maken heeft met dat ik me steeds meer realiseer dat het waar is dat alle levende dingen niet door god geschapen zijn en dus illusie is. een dieper besef van deze droom komt meer binnen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een coole reacties allemaal. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, als de tot ontwaken bereid zijn de denkgeest zichzelf ontmoet, wordt de verbinding van Eenheid hersteld…
LikeLike