Als mens word je overvoerd met afgescheiden entiteiten, zoals mensen, dieren, planten, planeten, bacteriën, dingen, etc., en niet verbonden gebeurtenissen die los van elkaar staan, niets met elkaar te maken hebben en dan soms opeens elkaar versterken of veroorzaken. Alles wijst er op dat er een veelheid aan alles is en dat niets echt met elkaar te maken heeft… en dat is ook precies het doel van deze wereld, van dit universum.
Omdat het zo ontzettend veel is en zo ontzettend afgescheiden van elkaar bestaat, is het bijna onmogelijk om je voor te stellen dat dit niet waar is. Het is vrijwel niet te doen om dit alles, al die mensen, al die dieren, al die planten, al die dingen, etc., te zien als één iets, één ding… als Eén.
En toch is dat zo.
Jij en iedereen en alles om ons heen is slechts één iets, en dat ‘iets’ is een gedachte. Het is geen vorm, het is geen vaste materie, het is slechts een gedachte en bovendien slechts ÉÉN gedachte en die éne gedachte is bovendien ook nog eens niet waar.
Probeer je eens voor te stellen, wanneer je op straat loopt, bij voorkeur in een grote mensenmassa, dat alles wat je ziet slechts één gedachte is die bovendien niet waar is. Je denkt dat je heel veel mensen om je heen ziet, maar in waarheid zijn er helemaal geen mensen en ben jij er ook niet. Wat je ziet is de vormgegeven éne gedachte die niet waar is.
Als we dit ’s nachts doen noemen we het ‘een droom’, maar als we het overdag doen dan noemen we het ‘de werkelijkheid’ — Same difference.
Autolyse 