Ik kom steeds terug op de redenatie die, voor mij, de basis is voor denken over wat werkelijk en onwerkelijk is, wat waar en onwaar is. Die basis is super simpel, maar zelfs mensen die het onderschrijven, zijn het alweer vergeten voordat ze zich hebben omgedraaid, omdat de ego-denkgeest dit niet kan en wil accepteren.
De basis is dit:
“Er kan nooit iets uit niets ontstaan.”
Hieruit volgt automatisch dat iets dat werkelijk is, echt waar is, niet ooit in het verleden niet heeft bestaan en niet ooit in de toekomst niet meer zal bestaan. Als het werkelijk is, dan is het altijd werkelijk — met andere woorden: voor eeuwig — en als het niet eeuwig is, dan is het niet werkelijk waar en heeft het nooit werkelijk bestaan.
Dit houdt automatisch in dat alles wat we hier nu op deze aarde, in dit universum, ervaren — geboorte, leven, dood en alles wat daarmee vergelijkbaar is; kortom: ontstaan, bestaan en vergankelijkheid — niet werkelijk waar kan zijn. Het is een illusie, niet in de zin dat het gecreëerde waan of magie is, maar dat het letterlijk niet kan zijn.
Hierbij moet ik toevoegen dat, voor zover ik kan vaststellen, alleen de vorm illusie is. Ik zeg dus niet dat, omdat ontstaan, bestaan en vergankelijkheid illusie is, er niets bestaat. Vanzelfsprekend moet er iets bestaan, juist omdat er schijnbaar die illusie is. De illusie is in feite het absolute bewijs dat er iets moet bestaan, maar dit, deze illusie, is ‘het’ niet.
De ego-denkgeest vertelt ons dat we geboren zijn en dat we dood zullen gaan en dat we tijdens dit leven alleen maar kunnen overleven als we ons laten leiden door deze ego-denkgeest. Daarom kunnen de meeste mensen niet accepteren dat er nooit iets uit niets kan ontstaan, omdat dit inhoudt dat wat er is, altijd moet zijn geweest en er altijd zal zijn, waardoor ‘overleven’ niet van toepassing is en we de ego-denkgeest — die alleen maar kan overleven, dat is zijn enige functie — automatisch niet nodig hebben.
Een andere implicatie van die basisredenatie is dat wij niet ons lichaam kunnen zijn, omdat dit lichaam overduidelijk — edoch “schijnbaar” — geboren wordt en komt te overlijden. Het gaat zelfs zover dat we, indien we de basisredenatie accepteren, moeten accepteren dat het volstrekt onmogelijk is dat er zoiets als ‘een lichaam’ kan bestaan. Dit is absoluut onacceptabel voor de ego-denkgeest en daarmee voor iedereen die zich nog identificeert met deze ego-denkgeest.
Dit alles verandert niets aan de basisredenatie die juist is en niet weerlegbaar is, anders dan door geloof in illusies en magie: “Er kan NOOIT iets uit niets ontstaan.”
Autolyse 
Ja, weet je, Waarheid valt niet in woorden te beschrijven, want woorden zijn ook veranderlijk, dus kunnen onmogelijk Waarheid beschrijven. Maar dat is wel waar we, die geloven het voor elkaar te hebben gekregen onze eigen waarheid te fröbelen, een hele wereld met dingen en lichamen en situaties, het mee moeten doen.
Dus is het helemaal niet interessant, omdat het gewoon niet lukken kán, Waarheid in woorden te vangen.
Wat we wel kunnen doen is dat wat we als barrière voor Waarheid hebben opgeworpen aan het licht brengen en beschrijven. We kunnen wel onwaarheid in woorden vangen en beschrijven. En dat is dus elke gedachte, elke gedachte die we hebben is in aanvang een poging Waarheid te vernietigen en er iets anders van te maken. Nou, omdat het natuurlijk onmogelijk is Waarheid te vernietigen, kan Waarheid alleen als precies het tegenovergestelde van wat het is bekeken worden, en als de nieuwe waarheid aanvaard worden, door ons geloof erin. Ondertussen blijft Waarheid, Waarheid en kan onwaarheid daar niets aan veranderen.
Dat alleen al is een enorm rustgevende gedachte, want wat ´we´ denkgeest die in onwaarheid geloofd, ook doen, denken en projecteren, er verandert niets aan Waarheid.
Ik kijk dus naar al mijn gedachtes+projecties, wetende dat ze precies het tegenovergestelde van Waarheid uitbeelden en constateer dan dat wat ik denk en geloof te zien, niets is (kan niet waar zijn, want is onwaarheid), en neem ze dan terug en vraag om er anders naar te willen kijken.
Dit vraag ik aan dat stuk van mij, niet mijn lichaam, maar de denkgeest, die zich wel herinnerd deel van Waarheid te zijn. In deze ‘Herinnering’ lost dan onwaarheid op en uiteindelijk zal alle ‘onwaarheid’ opgelost zijn en Waarheid overblijven. De schrap methode noem ik dat; dat wat niet Waar is schrappen, dan blijft dat wat Waar is vanzelf over.
Dit klinkt simpel, is het ook eigenlijk, maar vergis je niet in de mate van doodsangst die gepaard gaat met dit proces, immers de denkgeest die zeker weet en met opzet wil vergeten dat het eigenlijk denkgeest is en niet een lichaam, zal niet anders kunnen dan vechten tegen dit idee. Dat is de achterliggende (doodsangst) gedachte achter elk conflict van groot tot klein in wat wij onze wereld noemen.
Dus zolang er nog geloof is een lichaam te zijn zal de deur naar Waarheid stevig op slot blijven en zal onwaarheid als waarheid worden gezien, en met man en macht verdedigd worden.
Ondertussen is het dus niets anders dan een schaduwspel en nog steeds helemaal onschuldig, want nogmaals Waarheid lijd hier niet onder.
Ik zie wat ik mijn leven noem met alles wat ik daarin meemaak nu als een manier om terug te herinneren in Waarheid, door alles te zien als ‘niet werkelijk gebeurt’ zodat het oplost in het niets waaruit het ook ontstaan is, in het diepe vertrouwen dat ik (denkgeest) op die manier terug zal herinneren in Waarheid, waar ik (denkgeest) nooit uit ben weggeraakt.
Dat is de functie die mijn leven nu heeft, alles is nu waardevol omkeer materiaal geworden.
Ik dien alles dus recht in de ogen te kijken, nergens voor weg te lopen, dwars door de ervaring heen te gaan, want dat is de enige weg naar terug herinneren in Waarheid.
En net als jij schrijf ik dit, omdat ik tijdens schrijven altijd zelf duidelijkheid krijg, en doe het dus vanuit mijn eigen schijnbare focus, ondertussen wetend dat er altijd maar één is, dus dat wat geschreven wordt ook herkend kan worden door die andere focuspunten van de denkgeest, die zich ook (wil) herinneren.
Dus dank je voor de inspiratie…
LikeGeliked door 1 persoon