MOEITELOOS EN TIJDLOOS BESTAAN

Ik geloof dat ik iets over ‘Moeiteloos en tijdloos bestaan’ moet schrijven, dat voelt tenminste als een goed idee.

‘Moeiteloos en tijdloos bestaan’ — wat bedoel ik daar precies mee? Met ‘moeiteloos’ bedoel ik ‘zonder inspanning’. Dit betekent niet dat je niets doet en maar ziet wat er gebeurt, zoals sommige halve gare ‘Advaitisten’ beweren, maar dat hetgeen je wel doet en wel onderneemt zonder moeite gedaan wordt. Het gaat als het ware ‘als vanzelf’ en je hebt niet het gevoel dat je ‘tegen de stroom in’ aan het zwemmen bent. Je kunt ook heel erg actief moeiteloos bestaan.

Met ‘tijdloos’ bedoel ik dat hetgeen dat je doet losstaat van de tijd. Je doet iets maar beslist niet van te voren wanneer je het moet doen en wanneer je resultaat verwacht. Je hebt het gevoel dat je iets wilt doen, vervolgens doe je het wanneer je het gevoel hebt dat dit het moment is om het te doen en vervolgens merk je wel wanneer het gedaan is en wanneer het iets —of misschien zelfs niets— oplevert.

Noot: ‘De tijd’ is een hulpmiddel, een instrument, een werktuig, dat we gebruiken om afspraken te maken, het is niet een werkelijk bestaand iets. We zijn er op geen enkele manier afhankelijk van en het is op geen enkele manier sturend. ‘De tijd’ doet er alleen toe wanneer je met ‘een ander’ een afspraak maakt en er tegelijk met die ander wilt arriveren, alle andere definities van ‘de tijd’ zijn absolute bullshit.

En, als laatste, met ‘bestaan’ bedoel ik ‘zijn’, simpelweg ‘zijn’, veel meer kan ik daar niet over zeggen. ‘Moeiteloos en tijdloos bestaan’ kun je dus vertalen als: ‘Zonder inspanning en zonder agenda of deadline simpelweg zijn’.

Om moeiteloos en tijdloos te bestaan is het noodzakelijk dat we zien wat is in plaats van zien wat niet is. Dit betekent dat we ons niet druk maken om zaken waarvan we geloven dat ze waar zijn terwijl het alleen een geloof of een overtuiging van ons is. Hiervoor is het noodzakelijk dat we een vorm van zelfonderzoek en/of autolyse doen, ik zie niet in hoe je daar onderuit kunt komen.

Zien wat is in plaats van zien wat niet is, houdt ook in dat we ons alleen bezig houden met wat er NU is en ons niet druk gaan maken om- of bezig gaan houden met iets dat misschien wellicht ergens in de toekomst zou kunnen gebeuren waardoor we misschien wellicht ‘A’ dan wel ‘B’ zouden kunnen ervaren, ook al bestaat de mogelijkheid dat het helemaal nooit zal gebeuren.

Je kunt alleen werken met wat er nu is en nu gebeurt, dat is het enige waarover je enigszins controle kunt hebben, het enige tastbare waarmee je aan het werk kunt. Dit is niet hetzelfde als ‘leven in het NU’. Iedereen die zegt dat hij of zij  ‘leeft in het NU’ leeft niet ‘moeiteloos en tijdloos’, en wat het verschil tussen die twee is, mogen jullie zelf uitzoeken. Ik beloof je dat, als je het onderscheid tussen ‘leven in het nu’ en ‘moeiteloos en tijdloos bestaan’ inziet, er een wereld voor je open gaat.

Iedereen kan moeiteloos en tijdloos bestaan, hoewel het waarschijnlijk enige oefening en waakzaamheid vergt. ‘Oefening’ omdat we het niet gewend zijn en het ingaat tegen alles wat onze ego-denkgeest ons heeft aangepraat, en ‘waakzaamheid’ omdat de ego-denkgeest het roer meteen overneemt wanneer we even onoplettend zijn.