Ik heb gemerkt dat er mensen zijn die geloven dat, als je moeiteloos en tijdloos bestaat jij je nergens druk over maakt, alles mooi en goed is en je in absolute gelukzaligheid door het leven gaat. En, als dit niet zo is, dan leef je dus vanzelfsprekend niet moeiteloos en tijdloos.
Dit is onzin. Harmonie, schoonheid en gelukzaligheid hebben er niets mee te maken. Moeiteloos en tijdloos bestaan houdt alleen maar in dat jij je niet meer identificeert met wat je overkomt —ik ben moe, ik ben ziek, ik ben boos, ik ben blij— en je niet bezighoudt met wat er op dit moment niet aan de gang is.
Er is nog steeds boosheid mogelijk, er is nog steeds een lichaam-geest-computer dat zich druk maakt over wat er in de wereld gebeurt, of over de kortzichtigheid van de mens, maar dat heeft niets te maken met wat ik werkelijk ben… een directe identificatie is er niet. Het lichaam ervaart positieve en negatieve pieken, maar dat wat ik ben verblijft in het midden van die twee en ervaart de pieken zonder identificatie.
Ik begrijp dat dit alleen gesnapt kan worden als je het zelf hebt ervaren, anders klinkt het gewoon compleet bezopen. Ik zeg ook niet dat ik de gehele tijd en voor altijd moeiteloos en tijdloos besta, ik zeg alleen dat ik het heb ervaren en dat het dus mogelijk is voor iedereen. En, daar bovenop, als ik een periode moeiteloos en tijdloos kan bestaan, dan moet het ook een blijvende ‘staat van zijn’ kunnen worden.
Dat is alles wat ik zeg, niets meer en niets minder.
Autolyse 
Een verwarring in mijn denkgeest. En doordat ik je bericht lees kan ik hem pakken.
Positief en negatief, in het midden zonder identificatie. Snap ik ergens.
ECIW beschrijft dat de heilige Geest vreugde is. En die begin ik ook te ervaren. Dan identificeer ik me toch met vreugde?.
LikeLike
Op het moment dat je je identificeert met vreugde denk je alweer vanuit de ego-denkgeest. Wat de Cursus bedoelt te zeggen is, dat De heilige Geest vreugde is (of liever gezegd: brengt) ten opzichte van de afschuwelijk verschrikkelijk klote-wereld die je ervaart vanuit de Ego-denkgeest. De Heilige Geest brengt vreugde omdat het de enige uitweg is uit die Ego-denkgeest en de enige uitweg uit de afscheiding.
Dat is meteen het lastige van De Cursus, want als je de tekst interpreteert vanuit de Ego-denkgeest dan interpreteer je het dus niet op de juiste manier… en dit is wat iedereen tijdens de eerste keer lezen doet. Veel cursisten, de meeste cursisten, komen nooit verder en geloven dan ook dat OOK de Cursus zegt dat we “gelukkig” moeten worden. Hierdoor maken ze er een soort van New Age overtuiging van waar ik persoonlijk stront ziek van word.
Dat is niet wat de Cursus ons leert.
Alleen mensen die verder gaan, zoals ook Jed McKenna zegt, gaan inzien waar de Cursus werkelijk over gaat, namelijk bevrijding uit de Ego-denkgeest (of Maya) waarna er geen geluk en geen ongeluk bestaat, geen zwart en geen wit, geen goed en geen kwaad, geen ik en geen jij, geen dit en geen dat… kortom: geen afscheiding en geen tegendeel, alleen dat wat is.
Uiteindelijk heeft de Cursus het niet over geluk of vreugde of blijdschap, dat zijn Ego kwaliteiten en roepen automatisch hun tegendelen op. Het heeft het puur en alleen over wakker worden uit de diepe slaap van de Ego-denkgeest en zien wat is in plaats van zien wat niet is: “Niets werkelijks kan bedreigd worden. Niets onwerkelijks bestaat.” Of, in de woorden van Jed McKenna: “Waarheid bestaat. Onwaarheid bestaat niet.”
LikeLike
oef…wat ik mijzelf afvraag..hoe zou ik kunnen weten of ik me ermee identificeer of niet?
(En lijk een verzoening te vinden met iets anders waar wel een liefde is. In het kapproces bij het zien van maya was het een leeg iets namelijk) Het eerste keer lezen voelt inderdaad als een vreugdevolle openbaring. De ontdekking van dat wat is. Ben wel heel benieuwd of ik lees vanuit de ego denkgeest.
LikeLike
Uiteindelijk gaat de Cursus over de verdwijning, of de vernietiging, van het universum, en geluk en vreugde zijn emoties binnen dit universum, en dit universum heeft, zoals de Cursus zegt, nooit bestaan. Het is de vernietiging van het Zelf waarna Geen-Zelf overblijft, maar niet hier in dit universum. De Cursus is in zijn ware vorm, indien juist begrepen, een absoluut verwoestend boek.
LikeLike
je post heeft me weer verheldering gegeven in nog iets waar dus verwarring over ontstond. Wat is nu afgescheidenheid heb ik me laatst afgevraagd. En zie nu dat ik dit dus al jaren aan het bevechten ben ten opzichte van de mens-wereld.
ik ga door, lees door en schrijf door. dank frits voor je belichting op de dingen
LikeLike